Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Πέρασαν πέντε χρόνια από το τελευταίο Shutdown στις εγκαταστάσεις του Ασπροπύργου και οι εφιαλτικές μνήμες από το τραγικό δυστύχημα που δεν ξεχνάμε γίνονται εντονότερες με το ξεκίνημα των προετοιμασιών για το νέο Shutdown.
Από την μία λοιπόν οι τραγικά δυσάρεστες μνήμες, η κούραση και ο έντονος προβληματισμός και από την άλλη το ανυπέρβλητο "εγώ'' κάποιων διευθυντικών στελεχών που κυριολεκτικά δεν διδάχτηκαν απολύτως τίποτα από το τραγικό δυστύχημα.
∆εν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά η στάση τους τις τελευταίες ημέρες, που από την μία διαδίδουν ότι συμφώνησαν οι εργαζόμενοι να μην παίρνουν ρεπό στο Shutdown αλλάζοντας μονομερώς το πρόγραμμα εργασίας, στέλνουν ανθρώπους να κοιτούν από την κλειδαρότρυπα στα control rooms για τα μέτρα ασφαλείας, φωτογραφίζουν συναδέλφους από μακριά εν ώρα εργασίας για να δουν αν τηρούν τα μέτρα προστασίας.
Τελευταίο χτύπημα είναι η επαναφορά του ζητήματος της μέτρησης των αερίων από τους Χειριστές. Ένα θέμα που με πρωτοφανή εμμονή επαναφέρουν σε κάθε ευκαιρία, το στολίζουν με εμπρηστικούς χαρακτηρισμούς του τύπου ''τόσα χρόνια δουλεύετε λάθος και χωρίς ασφάλεια" με αποκορύφωμα την απαίτηση του την τελευταία μέρα της διαπραγμάτευσης της νέας Σύμβασης!!! όπου δεν έγινε αποδεκτό.
Η Ασφάλεια δεν είναι μια έννοια που την βαφτίζεις ολιστική και τελείωσες. Είναι ένας καθημερινός αγώνας για να την κατακτήσεις. Σε αυτό τον αγώνα εργαζόμενοι και εταιρεία πρέπει να βρίσκονται στην ίδια πλευρά, μιας και η ίδια η έννοια δεν αφήνει περιθώρια για προσωπική προβολή ή εμμονικές αντιλήψεις.
Καλούμε την ύστατη ώρα τη διοίκηση της εταιρείας να πάρει πίσω τις αλλαγές που προτείνει στις μετρήσεις των αερίων και να δεσμευτεί ότι μετά την ολοκλήρωση του Shutdown του Ασπροπύργου να ξεκινήσει ένας ειλικρινής διάλογος που θα αφορά συνολικά την Ασφάλεια (οργανόγραμμα, προσλήψεις, άδειες εργασίας, καθηκοντολόγιο κ.α.) και ας έχουμε αργήσει πέντε χρόνια.
